სხვადასხვა

არა მარტო კოდის 🙂

ალბათ უმეტესი თქვენგანი უკვე იყენებს მას ან მის ალტერნატივას. ზოგიერთ IDE-ს ჩადგმული აქვს მისი შესაძლებლობები.

მე კი მხოლოდ დღეს ვნახე Nettuts+ საიტზე და უკვე შემიყვარდა. ლაპარაკია Texter პროგრამაზე.

მისი საშუალებით სიტყვებს ან სიმბოლოებს ვაბამთ სრულ სკრიპტებს, კოდის ფრაგმენტებს, თუნდაც წერილის შაბლონებს და წერის დროს უკვე ამ სიტყვებს ვიყენებთ shortcut-ის როლში იმ დიდი ტექსტის ჩასასმელად.

არა მარტო ტექსტს ვაბამთ. შესაძლებელია მაკროსების წერაც. მაგალითად, თუ წინადადების ბოლოს გაგვახსენდა, რომ წინადადება <p></p> პარაგრაფის ტეგებში უნდა ჩაგვესვა, Texter-ს შეუძლია ისევ რაღაც წინასწარ განსაზღვრული shortcut-ით ეს ტეგები ჩაუსვას, თუ ამ shortcuts განვსაზღვრავთ მაკროსით: {HOME}<p> {END}</p>

ძალიან ზოგადად ვლაპარკობ, იმიტომ რომ ვფიქრობ ვიდეოში ყველაფერს დაწვრილებით ხსნის ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი რედაქტორი – ჯეფრი ვეი. ვიდეო ამ ბმულზეა.

როგორც ჩანს LifeHacker-ის Texter-ის გარდა კიდევ არსებობს მისი მსგავსი პროგრამები, მაგრამ მე უკეთესი ვერ შევარჩიე. ამას კი ჯერჯერობით რაც ვუპოვე ერთადერთი ნაკლი უნიკოდია. არა მარტო ის, რომ უნიკოდი თვითონ პროგრამას არ ესმის, არამედ ხელსაც მიშლის, როცა სხვაგან ვწერ ქართულად და პროგრამის გათიშვა მიწევს.. მიუხედავად ამისა მაინც საშინლად მოსახერხებელია 😀

ამ პოსტის ესკიზი მას მერე დევს დრაფტებში, რაც Xray-იმ (იმედია არ მიწყენს) ერთობლივი მუშაობის იდეა გამოთქვა. ერთობლივ მუშაობაში კოდის ერთდროულად წერას ვგულისხმობ. წარმოიდგინეთ, რომ გახსნილი გაქვთ NetBeans IDE და რამდენიმე ადამიანი ერთდროულად არედაქტირებთ ერთსა და იმავე ფაილებს.

პირველად რომ ვცადეთ, ფრიად აღფრთოვანებული დავრჩი. დროის პრობლემების გამო, იშვიათად გვიწევდა შეხვედრა, თორემ pair programming და მისი ჯანი. არადა უკანასკნელი ძალიან მომწონს მისი ნაყოფიერების გამო. კოდი უმეტესად შეცდომების გარეშე გამოდის ხოლმე.

NetBeans-ის Developer Collaboration პლაგინი კი ზუსტად ‘remote’ pair programming-ის საშუალებას იძლევა. 🙂 თუ ასე შეიძლება დაერქვას.

რის შესაძლებლობას იძლევა?

მომხმარებლების ჯგუფის წევრებს შეუძლიათ უყურონ ერთსა და იმავე ფაილებს და ნებისმიერი მათგანის მიერ დარედაქტირების შედეგი real-time დროში დაინახონ. თან პროგრამა გიჩვენებთ, რომელი სტრიქონების ცვლილება მიმდინარეობს და რომელი მომხმარებლის მიერ.

პლაგინს მესენჯერიც აქვს ჩადგმული, რომელსაც სხვადასხვანაირად ფორმატირებული შეტყობინებების გაგზავნა/მიღება შეუძლია (ფორმატირებაში კოდის ფორმატირებას ვგულისხმობ. ანუ, იგივენაირად შეიძლება წერა, როგორც ჩვეულებრივ NetBeans IDE-ში – თავისი shortcut-ებით)

გარემოს ასაწყობად საჭიროა:

1. Collaboration სერვერის დაყენება და დაკონფიგურირება (ასეთი სერვერი რამდენიმე არსებობს, თუმცა NetBeans-ის Developer Collaboration მოდულები კარგად არის შემოწმებული OpenFire XMPP სერვერთან ერთად სამუშაოდ, ამიტომ მის საიტზე ამ სერვერის დაყენებას გვირჩევენ და ინსტრუქციაც დევს).

2. NetBeans IDE-ში საჭიროა Developer Collaboration პლაგინის დაინსტალირება.

3. მომხმარებლების დამატება OpenFire-ის ადმინისტრატორის პანელიდან და შემდეგ ამ მომხმარებლების შესვლა (log in) NetBeans IDE-დან.

🙂 არა, მე არა.

ერთ ქართულ ბლოგზე გადავაწყდი თამაშს, რომელიც ბავშვობას მახსენებს :)) პატარა გამოცანებს ვწერდით და ბაღში ვმალავდით ხოლმე.. ერთის პასუხი იყო შემდეგის ადგილსამყოფელი. ანუ, ცნობილი თამაშის – ენქაუნთერის ბავშვური ვარიანტი 🙂

ამ ბლოგზეც (”თითქმის EXCLUSIVE!”)  მსგავსი თამაშია 🙂 საინტერესო კითხვები. თითოეულის პასუხი შემდეგი ტურის პაროლია.

მოკლედ, ისიამოვნეთ 🙂 და ბლოგის ავტორს კი დიდი მადლობა, კარგად ვიმხიარულეთ :)))

ანუ როგორ არ გამოგვრჩეს ახალი პოსტები საყვარელი ბლოგებიდან 🙂

”RSS ვებ წყაროების (feed) ფორმატების ოჯახის წარმომადგენელია და ხშირად განახლებადი ინფორმაციის (ბლოგის წერილები, ტვიტერის სტატუსები, ახალი ამბები) გამოსაქვეყნებლად გამოიყენება.” – ვიკიპედია

მაგალითისთვის ბლოგი ავიღოთ. არსებული სკრიპტების უმრავლესობას უკვე აქვს RSS დოკუმენტის დაგენერირების შესაძლებლობა. ეს არის განსაზღვრული ფორმატის ფაილი, რომელშიც ის ყველაფერი წერია, რაც ბლოგზე, მხოლოდ არა ადამიანის, არამედ პროგრამისთვის აღქმად ენაზე. პოსტების სათაურები, პოსტები, გამოქვეყნების თარიღები და ყველა დანარჩენი ინფორმაცია. ასეთი დოკუმენტის მაგალითია xml ფაილი http://samurai.ge/feed/ ბმულზე. მაგრამ რისთვის არის საჭირო ბლოგის ასე გადაწერა, როცა ისედაც მოხერხებულად ვკითხულობთ ადამიანურ ენაზე?

ასეთი feed-ების წასაკითხად სპეციალური აპლიკაციები/საიტები არსებობს. მაგალითად, ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებულია Google Reader.  ამ Reader-ის საშუალებით ’გამოვიწერთ’ ბლოგებს 🙂 (ან თუნდაც სხვა ტიპის საიტებს, რომლებსაც RSS feed გააჩნიათ). გამოწერაში იგულისხმება, რომ თქვენს რიდერში თავს მოიყრის ყველა პოსტი, რაც ’გამოწერილ’ ბლოგებზე გამოქვეყნდება. ისინი თარიღის და საიტების მიხედვით ლაგდება. თანაც მიგითითებთ, რომელი სიახლე წაიკითხეთ უკვე და რომელი – არა.

კიდევ ერთი რამ, რაც ძალიან მომწონს, სიახლეების sharing-ის შესაძლებლობაა. ანუ, თუ ვთქვათ მეგობარმა ზე-საინტერესო პოსტი ნახა რომელიმე მის გამოწერილ ბლოგზე, შეუძლია ის სხვებს ’გაუზიაროს’  : ) სხვებში მისი google მეგობრები იგულისხმება, ანუ კონტაქტები. ამიტომ გემრიელი რაღაცეები შეიძლება ისეთი საიტებიდან მოგივიდეს, რომ არც გქონდეს ნანახი..

უარყოფითი მხარეც არის, რა თქმა უნდა 😀

მკითხველში ყველაფერი ერთნაირია გარეგნულად. მხოლოდ ტექსტი და ფოტოები. ბლოგების დიზაინი კი არსად ჩანს 🙂 მე კი ვთვლი, რომ დიზაინი (საერთოდ ბლოგის გარეგნული გარემო) ძალიან მოქმედებს პოსტის აღქმაზე. ამიტომ საყვარელ საიტებს მაინც ჩვეულებრივ პირდაპირ ვსტუმრობ და არა რიდერის გამოყენებით 🙂

პ.ს. Google Reader-ით სარგებლობისთვის google-ის ექაუნთია აუცილებელი. (თუ ჯერ არ გაქვთ, შეგიძლიათ დაარეგისტრიროთ ბმულზე : ) )